Friday, May 16, 2008

ക്രുതാര്‍ത്ഥത




കവിത്വമെനിക്കില്ലതെല്ലെങ്കിലും

കവിതയൊന്നു കുറിക്കുവാന്‍ മോഹം

വിദ്വത്വവുമില്ലൊട്ടും നിനയ്ക്കുകില്‍

വാക്കുകള്‍ക്കായി കൊതിപ്പു ഞാന്‍

ഉത്തമദേശികശിക്ഷണഭാഗ്യവും

കൈവന്നതില്ല തെല്ലുമോര്‍ത്താല്‍

എങ്കിലുമെന്‍ മനതാരില്‍ പലവിധ

സങ്കല്പജാലങ്ങളുണരുന്നു

കല്പനാപുഷ്പജാലങ്ങള്‍ വിടരുന്നു

മാനസവാടിയില്‍ വര്‍ണ്ണരാജി പരത്തുന്നു

ചിത്ര വര്‍ണ്ണാങ്കിതമാകും ശലഭങ്ങള്‍

പാറിപ്പറക്കുന്നിതന്തരംഗത്തില്‍

ചക്രവാളത്തില്‍ കുഴിയെ കുലച്ചതാം

വാര്‍മഴവില്ലിന്‍ ഭംഗിയില്‍ മയങ്ങവേ

തരളിതമാകുന്നു മാനസം മുഗ്ധമായ്

വര്‍ണ്ണാഞ്ചിതമാം പീലി നിവര്‍ത്തുന്നു

തടിനിതന്‍ കളനാദം ശ്രവിക്കേ

നടരാജനര്‍ത്തനമെന്നില്‍ തുടിക്കുന്നു

കാനനത്തിന്‍ കാര്‍നിറമോര്‍ക്കവേ

കുരിരുള്‍കാന്തിയറിയുകയായ്

സഹസ്രാംശുകിരണങ്ങള്‍ മന്ദമായ് ഭുമിയെ

കനകാംബരം ചാര്‍ത്തിക്കും വേളയില്‍

ഹര്‍ഷപുളകിതമാകുന്നു മന്‍ മനം

ആനന്ദനര്‍ത്തനം മെല്ലെ തുടങ്ങുന്നു

താളില്‍ പകര്‍ത്തുവാന്‍ വെന്‍പുന്നു ചിന്തകള്‍

ത്രാണിയെനിക്കില്ലെന്നറിവു ഞാന്‍

എങ്കിലുമെന്‍ ഹ്രുത്തിലുണരുന്നസംകല്പങ്ങല്‍

വല്ലവിഥേനയും കുറിക്കുന്നീതീവിധം

അര്‍ത്ഥചമല്‍ക്കാരസൌഭഗമാര്‍ന്നൊരു

കവനമിതെന്ന മേനിയെനിക്കില്ലാ

മനസ്സിലുണരുന്ന ചിന്തകളെല്ലാം

മൊഴികളായി താളില്‍ പകര്‍ന്നുവെങ്കില്‍

സന്തുഷ്ടയായി ഞാന്‍ ക്രുതാര്‍ഥയായി ഞാന്‍

സഫലമെന്നോര്‍പ്പു ഞാന്‍ മമ യത്നം...

………………… …………….. ……………… ………………..


1 comment:

വൈഖരി said...

മനസ്സിലുണരുന്ന ചിന്തകളെല്ലാം

മൊഴികളായി താളില്‍ പകര്‍ത്തുവാന്‍ ഒരു ശ്രമം...